Πλαίσιο πρότασης για μια Αυτοδιοικητική Μεταρρύθμιση

Η Κίνηση Πολιτών Αστακού έχει καταθέσει ένα «Πλαίσιο πρότασης για μια Αυτοδιοικητική Μεταρρύθμιση» (μετά από ανάθεση που της έγινε) στο Πανελλήνιο Δίκτυο της ΠΑΝΑΚ (Πρωτοβουλία Ανεξάρτητων Αυτοδιοικητικών Κινήσεων). Το κείμενο αυτό θα αποτελέσει τη βάση της πρότασης του Δικτύου για τη δημόσια παρέμβασή του με αρχή το Συνέδριο της ΚΕΔΚΕ.

Η συζήτηση για τον Καποδίστρια 2 έχει ξεκινήσει με ένα τρόπο που δείχνει την κρίση πολιτικής εκπροσώπησης και τα δομικά παρακμιακά χαρακτηριστικά τόσο σε επίπεδο προσώπων όσο και θεσμών της τοπικής αυτοδιοίκησης.
Αντί να συζητηθεί από τα θεσμικά, πρώτα από όλα, όργανα (ΤΕΔΚ, ΚΕΔΚΕ, Δήμοι κλπ) η ουσία, η κατεύθυνση και η αναγκαιότητα μιας διοικητικής μεταρρύθμισης στην Τοπική Αυτοδιοίκηση συζητείται ο τρόπος συνένωσης των Δήμων δίκην μοιράσματος βιλαετιών. Οι διαπιστώσεις, οι προθέσεις και οι προτάσεις του κράτους αποτυπώνονται στις μελέτες του Ινστιτούτου Τοπικής Αυτοδιοίκησης (Ι.Τ.Α). Και για αυτά δεν γίνεται κουβέντα .
· Ενημερώθηκαν οι πολίτες για την ουσία της μεταρρύθμισης ;
· Ενημερώθηκαν για τη μείωση κατά 130.000 του πολιτικού προσωπικού;
· Πως κρίνεται η αποτελεσματικότητα του Καποδίστρια 1 και ποιά τα αίτια της αποτυχίας του;
· Πως συνδέεται και γιατί δεν αναφέρεται η τεράστια οφειλή των 2,7 δις ευρώ που χρωστάει το κράτος στην Τ.Α;
· Η έλλειψη εξειδικευμένου προσωπικού; (οι 2.500 πολιτικοί υπάλληλοι εξειδικευμένοι για την στελέχωση του Καποδίστρια 1 στην πλειοψηφία τους αποσπάστηκαν στην κεντρική διοίκηση).
· Ενημερώθηκαν οι πολίτες για την απόφαση, επί της ουσίας, του κράτους να αναδιαρθρώσει την ελληνική περιφέρεια εγκαταλείποντας την ελληνική ύπαιθρο στην τύχη της, εναρμονίζοντας έτσι το διοικητικό μοντέλο με την μείωση του αγροτικού πληθυσμού;
· Πως αντιμετωπίζεται το πρόβλημα της διαφθοράς και της αδιαφάνειας των ΟΤΑ;
· Γιατί την καταπολέμηση διασφαλίζει ο κρατικός έλεγχος και η υπερσυγκέντρωση και όχι η συμμετοχή και ο έλεγχος των Πολιτών;

Για τον Καποδίστρια 2 προκύπτουν πολλά ερωτήματα:

1. Πώς αφού οι μελέτες του Ι.Τ.Α. δείχνουν, ως ένα από τα μεγαλύτερα προβλήματα του Καποδίστρια 1 την έλλειψη ενδο-δημοτικής ισορροπίας με την μεταφορά αρμοδιοτήτων από τα διαμερίσματα στον δήμο, αυτό λύνεται με κεντρικότερη μεταφορά αρμοδιοτήτων άρα μεγαλύτερη γραφειοκρατία για τους Ο.Τ.Α ;.
2. Πώς γίνεται πιο αποτελεσματικός ο έλεγχος των πολιτών όταν συγκεντρώνονται υπερεξουσίες στον δήμαρχο-κυβερνήτη και Αντιδημάρχους - Τοπάρχες με την παράλληλη συγχώνευση των Δημοτικών διαμερισμάτων (7 το πολύ σε κάθε διευρυμένο Ο.Τ.Α);
3. Πώς ενισχύεται ο πλουραλισμός των απόψεων και η αυτονομία τους από την κεντρική πολιτική, όταν ήδη από τώρα βλέπουμε αποτυχημένα Επαγγελματικά Κομματικά Στελέχη να φοράνε τον μανδύα των αυτοδιοικητικών παραγόντων;
4. Συζητήθηκε ποτέ το οραματικό και ιδεολογικό περιεχόμενο του Καποδίστρια 1;
5. Από πού και ως που η αιρετότητα και μόνο των αντιπροσώπων της περιφέρειας διασφαλίζει το αυτοδιοίκητο της βαθμίδας και ορίζεται αυτή ως β΄ βαθμός Αυτοδιοίκησης;
6. Πού θα βρεθεί το κατά το ΙΤΑ απαραίτητο πακέτο στήριξης των 5,1 δις;

Το όραμα του Καποδίστρια 1, σύμφωνα με τους εμπνευστές του, ήταν η αποτελεσματικότητα των ΟΤΑ.
Αυτό δεν έγινε πραγματικότητα με την εφαρμογή των συνενώσεων και τώρα επιχειρείται ακόμα μεγαλύτερη. Όμως κάθε εκσυγχρονιστική προσπάθεια είναι καταδικασμένη αν δεν αντιμετωπίζει τα δομικά προβλήματα του υπερτροφικού διοικητικού συστήματος.
Στην ουσία με τον Καποδίστρια 2 επιχειρείται η υλοποίηση των ευρωπαικών κατευθύνσεων (όπως αυτές εκφράζονται από την «Εδαφική Ατζέντα» και το «Χάρτη της Λειψίας») για μια Ευρώπη των Περιφερειών και όχι των Εθνών, με μια μεταρρύθμιση που δημιουργεί δύο ασύνδετα μεταξύ τους υποσυστήματα αποκεντρωμένου κράτους (ένα στο επίπεδο των συγχωνευμένων Δήμων κι ένα στο επίπεδο της Περιφέρειας).

Κατά την γνώμη μας μόνο προσεγγίζοντας με αυτόν τον τρόπο το ζήτημα μπορεί κανείς να αντιληφθεί τι ακριβώς επιδιώκεται.

Το πλήρες Πλαίσιο Πρότασης καθώς και περίληψή του είναι αναρτημένα στο blog της Κίνησης: