Νέες – καθόλου σοβαρές πληροφορίες – θέλουν την κυβέρνηση - σε ότι αφορά την χωροταξία των δήμων της Αιτωλοακαρνανίας – να προσανατολίζεται στη δημιουργία τριών δήμων στο νομό μας.
Το βασικό κριτήριο αυτής της χωροταξίας είναι το μέγεθος.
Υπηρεσιακοί παράγοντες, αλλά κυρίως το πρώτο-κλασάτο πολιτικό προσωπικό του νομού επιχειρηματολογεί, σημειώνοντας μεταξύ άλλων και τα κάτωθι:
«Η αυτοδιοίκηση είναι γένος θηλυκού. Εξ αυτού συνεπάγεται - ανεξάρτητα από τα όσα υποστηρίζουν μερικοί μικροτσούτσουνοι - το μικρό μέγεθος μπορεί να έχει τη γλύκα του, αλλά το μεγάλο έχει και τη χάρη και το καμάρι. Γι αυτό στις σημερινές συνθήκες επιβάλλεται η μεγιστοποίηση των αυτοδιοικητικών μεγεθών, αφού το ζητούμενο εξακολουθεί να παραμένει η ουσία της διοικητικής αποκέντρωσης, η οποία από μόνη της αποτελεί μικρό μέγεθος. Η συνένωση όμως αρκετών ουσιών μπορεί να ολοκληρώσει την απαιτούμενη ΣΥΝΟΥΣΙΑ, που επιδιώκει η κεντρική διοίκηση για να εγκυμονήσει τα μελλούμενα».
Σύμφωνα με τα παραπάνω λοιπόν, οι δήμοι που προβλέπονται για την Αιτωλοακαρνανία είναι οι εξής:
ΔΗΜΟΣ ΑΓΡΙΝΙΟΥ (Όπως αυτός φαίνεται στο παραπάνω χάρτη): Διαμορφώνεται ένας ισχυρός δήμος, ο οποίος μπορεί να αφομοιώσει ιδανικά όλες τις τοπικές κοινωνίες που το αποτελούν, μιας και υπάρχει διαμορφωμένη από χρόνια κοινή αυτοδιοικητική συνείδηση. (Αν κάποιος που ζει σήμερα στη Νέα Υόρκη και κατάγεται από την Αμφιλοχία ή τον Αστακό ή τον Άγιο Βλάση και τον ρωτήσει ο ένας αμερικάνος φίλος του «από που είσαι», αυτός αμέσως θα του πει από το Αγρίνιο της Ελλάδας, γιατί είναι σίγουρος ότι ο συνομιλητής του δεν γνωρίζει την Αμφιλοχία, τον Αστακό ή τον Άγιο Βλάση).
Ο Δήμος αυτός έχει δικό του λιμάνι (Πλατυγιάλι). Δύο αεροδρόμια: Το ένα (Αεροδρόμιο Δοκιμίου) στρατιωτικό και υποβαθμισμένο πρόσφατα και το άλλο (Αεροδρόμιο Ακτίου) Νατοϊκό, το οποίο ο ιμπεριαλισμός των Ηπειρωτών υφάρπαξε μετονομάζοντάς το σε «αεροδρόμιο Πρέβεζας». Διαθέτει λόγγους, βουνά, ραχούλες, λίμνες και ποτάμια ανεκμετάλλευτα, στα οποία μπορούν να αναπτυχθούν ανεξέλεγκτα ανανεώσιμες πηγές ενέργειας ικανές ώστε να δώσουν άλλοθι στην εκμετάλλευση των λιγνιτικών αποθεμάτων της βαλκανικής σε αυτές τις ίδιες της εταιρείες που θα αιτηθούν την κατασκευή τους, μέσα στο πλαίσιο της συνθήκης του Κιότο, για την εμπορία των ρίπων.
Έχει επίσης δικό του Βάλτο, δικό του Ξηρόμερο και δικό του μισό κόλπο.
Ταυτόχρονα ο συγκεκριμένος δήμος αποκαθηλώνει τις φιλοδοξίες αρκετών υποψηφίων Δημάρχων, αφού ένας τόσο ισχυρός δήμος απαιτεί υποψηφιότητες ικανές να διαχειριστούν ένα τόσο μεγάλο μέγεθος. Αυτές οι προσωπικότητες υπάρχουν και στις δύο μεγάλες κομματικές οργανώσεις του νομού (Και του ΠΑΣΟΚ, και της ΝΕΑΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ), αλλά και στην ελάσσονα μειοψηφία (Δηλαδή του ΚΚΕ).
Προβοκάτσιες της λογικής που λέει ότι θα έχουμε επανάληψη των νομαρχιακών υποψηφιοτήτων του 2006 μπορεί να έχουν βάση, αλλά ταυτόχρονα διακρίνονται και από τον απαιτούμενο ρεαλισμό.
Να σημειωθεί ότι αυτή η προοπτική καταργεί και όλα τα αδιέξοδα στα οποία μπορεί να περιέλθουν αξιόλογες πολιτικές προσωπικότητες που εδώ και αρκετά χρόνια έχουν προσφέρει στον τόπο αρκετά.
ΔΗΜΟΣ Ι. ΠΟΛΕΩΣ ΜΕΣΟΛΟΓΓΙΟΥ (Όπως αυτός φαίνεται στο παραπάνω χάρτη): Διαμορφώνεται ο δεύτερος σε ισχύ δήμος του νομού με ένδοξο παρελθόν τραγικό παρόν και αβέβαιο μέλλον, σε μια λογική που καθορίζεται από τον στίχο του τραγουδιού της Δήμητρας Γαλάνη, τον οποίο τραγούδησε πρώτη η Άλκηστης Πρωτοψάλτη: «Ήμαστε ακόμα ζωντανοί - στη σκηνή – σαν ροκ συγκρότημα. Κι αν μας αντέξει το σκοινί, θα φανεί στο χειροκρότημα».
Ο Δήμος αυτός έχει στην γεωγραφική του έκταση λόγγους, βουνά, ραχούλες, τις εκβολές δυο ποταμών, λιμνο-θαλάσσια οικοσυστήματα, τα οποία προστατεύονται από διεθνής συνθήκες Αρχαία, βυζαντινή, και νεώτερη ιστορία. Ειδικά νεώτερη. Λιμάνι, αλυκές, αυγοτάραχα και αυθαίρετα τα οποία αν νομιμοποιηθούν μπορούν να συμβάλλουν στην ανάπτυξη του τουριστικού προϊόντος της περιοχής.
ΔΗΜΟΣ ΝΑΥΠΑΚΤΟΥ (Όπως αυτός φαίνεται στο παραπάνω χάρτη): Μεγάλο προάστιο της Πάτρας το οποίο ακόμα δεν έχει αποφασίσει τι θέλει να είναι. Θέλει να είναι η Πάτρα της Αιτωλοακαρνανίας ή η Ναύπακτος της Αχαΐας. Ο καθορισμός του ως νέου μεγάλου Δήμου της εντεύθεν Αχαΐας ενδέχεται να απαντήσει σε αυτό το αιώνιο δίλλημα της περιοχής και να απεγκλωβίσει σημαντικές αναπτυξιακές δυνάμεις προς όφελος της ίδιας της πόλης της Ναυπάκτου.Αξίζει εδώ να σημειώσουμε, ότι προτάσεις που θέλουν ενοποιημένους τους δύο τελευταίους δήμους σε έναν, εξυπηρετούν την υποψηφιότητα ενός και μόνου προσώπου από το πολιτικό προσωπικό του νομού, το οποίο σήμερα ιδιωτεύει και είναι σίγουρο ότι δεν θα περάσουν.
Το βασικό κριτήριο αυτής της χωροταξίας είναι το μέγεθος.
Υπηρεσιακοί παράγοντες, αλλά κυρίως το πρώτο-κλασάτο πολιτικό προσωπικό του νομού επιχειρηματολογεί, σημειώνοντας μεταξύ άλλων και τα κάτωθι:
«Η αυτοδιοίκηση είναι γένος θηλυκού. Εξ αυτού συνεπάγεται - ανεξάρτητα από τα όσα υποστηρίζουν μερικοί μικροτσούτσουνοι - το μικρό μέγεθος μπορεί να έχει τη γλύκα του, αλλά το μεγάλο έχει και τη χάρη και το καμάρι. Γι αυτό στις σημερινές συνθήκες επιβάλλεται η μεγιστοποίηση των αυτοδιοικητικών μεγεθών, αφού το ζητούμενο εξακολουθεί να παραμένει η ουσία της διοικητικής αποκέντρωσης, η οποία από μόνη της αποτελεί μικρό μέγεθος. Η συνένωση όμως αρκετών ουσιών μπορεί να ολοκληρώσει την απαιτούμενη ΣΥΝΟΥΣΙΑ, που επιδιώκει η κεντρική διοίκηση για να εγκυμονήσει τα μελλούμενα».
Σύμφωνα με τα παραπάνω λοιπόν, οι δήμοι που προβλέπονται για την Αιτωλοακαρνανία είναι οι εξής:
ΔΗΜΟΣ ΑΓΡΙΝΙΟΥ (Όπως αυτός φαίνεται στο παραπάνω χάρτη): Διαμορφώνεται ένας ισχυρός δήμος, ο οποίος μπορεί να αφομοιώσει ιδανικά όλες τις τοπικές κοινωνίες που το αποτελούν, μιας και υπάρχει διαμορφωμένη από χρόνια κοινή αυτοδιοικητική συνείδηση. (Αν κάποιος που ζει σήμερα στη Νέα Υόρκη και κατάγεται από την Αμφιλοχία ή τον Αστακό ή τον Άγιο Βλάση και τον ρωτήσει ο ένας αμερικάνος φίλος του «από που είσαι», αυτός αμέσως θα του πει από το Αγρίνιο της Ελλάδας, γιατί είναι σίγουρος ότι ο συνομιλητής του δεν γνωρίζει την Αμφιλοχία, τον Αστακό ή τον Άγιο Βλάση).
Ο Δήμος αυτός έχει δικό του λιμάνι (Πλατυγιάλι). Δύο αεροδρόμια: Το ένα (Αεροδρόμιο Δοκιμίου) στρατιωτικό και υποβαθμισμένο πρόσφατα και το άλλο (Αεροδρόμιο Ακτίου) Νατοϊκό, το οποίο ο ιμπεριαλισμός των Ηπειρωτών υφάρπαξε μετονομάζοντάς το σε «αεροδρόμιο Πρέβεζας». Διαθέτει λόγγους, βουνά, ραχούλες, λίμνες και ποτάμια ανεκμετάλλευτα, στα οποία μπορούν να αναπτυχθούν ανεξέλεγκτα ανανεώσιμες πηγές ενέργειας ικανές ώστε να δώσουν άλλοθι στην εκμετάλλευση των λιγνιτικών αποθεμάτων της βαλκανικής σε αυτές τις ίδιες της εταιρείες που θα αιτηθούν την κατασκευή τους, μέσα στο πλαίσιο της συνθήκης του Κιότο, για την εμπορία των ρίπων.
Έχει επίσης δικό του Βάλτο, δικό του Ξηρόμερο και δικό του μισό κόλπο.
Ταυτόχρονα ο συγκεκριμένος δήμος αποκαθηλώνει τις φιλοδοξίες αρκετών υποψηφίων Δημάρχων, αφού ένας τόσο ισχυρός δήμος απαιτεί υποψηφιότητες ικανές να διαχειριστούν ένα τόσο μεγάλο μέγεθος. Αυτές οι προσωπικότητες υπάρχουν και στις δύο μεγάλες κομματικές οργανώσεις του νομού (Και του ΠΑΣΟΚ, και της ΝΕΑΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ), αλλά και στην ελάσσονα μειοψηφία (Δηλαδή του ΚΚΕ).
Προβοκάτσιες της λογικής που λέει ότι θα έχουμε επανάληψη των νομαρχιακών υποψηφιοτήτων του 2006 μπορεί να έχουν βάση, αλλά ταυτόχρονα διακρίνονται και από τον απαιτούμενο ρεαλισμό.
Να σημειωθεί ότι αυτή η προοπτική καταργεί και όλα τα αδιέξοδα στα οποία μπορεί να περιέλθουν αξιόλογες πολιτικές προσωπικότητες που εδώ και αρκετά χρόνια έχουν προσφέρει στον τόπο αρκετά.
ΔΗΜΟΣ Ι. ΠΟΛΕΩΣ ΜΕΣΟΛΟΓΓΙΟΥ (Όπως αυτός φαίνεται στο παραπάνω χάρτη): Διαμορφώνεται ο δεύτερος σε ισχύ δήμος του νομού με ένδοξο παρελθόν τραγικό παρόν και αβέβαιο μέλλον, σε μια λογική που καθορίζεται από τον στίχο του τραγουδιού της Δήμητρας Γαλάνη, τον οποίο τραγούδησε πρώτη η Άλκηστης Πρωτοψάλτη: «Ήμαστε ακόμα ζωντανοί - στη σκηνή – σαν ροκ συγκρότημα. Κι αν μας αντέξει το σκοινί, θα φανεί στο χειροκρότημα».
Ο Δήμος αυτός έχει στην γεωγραφική του έκταση λόγγους, βουνά, ραχούλες, τις εκβολές δυο ποταμών, λιμνο-θαλάσσια οικοσυστήματα, τα οποία προστατεύονται από διεθνής συνθήκες Αρχαία, βυζαντινή, και νεώτερη ιστορία. Ειδικά νεώτερη. Λιμάνι, αλυκές, αυγοτάραχα και αυθαίρετα τα οποία αν νομιμοποιηθούν μπορούν να συμβάλλουν στην ανάπτυξη του τουριστικού προϊόντος της περιοχής.
ΔΗΜΟΣ ΝΑΥΠΑΚΤΟΥ (Όπως αυτός φαίνεται στο παραπάνω χάρτη): Μεγάλο προάστιο της Πάτρας το οποίο ακόμα δεν έχει αποφασίσει τι θέλει να είναι. Θέλει να είναι η Πάτρα της Αιτωλοακαρνανίας ή η Ναύπακτος της Αχαΐας. Ο καθορισμός του ως νέου μεγάλου Δήμου της εντεύθεν Αχαΐας ενδέχεται να απαντήσει σε αυτό το αιώνιο δίλλημα της περιοχής και να απεγκλωβίσει σημαντικές αναπτυξιακές δυνάμεις προς όφελος της ίδιας της πόλης της Ναυπάκτου.Αξίζει εδώ να σημειώσουμε, ότι προτάσεις που θέλουν ενοποιημένους τους δύο τελευταίους δήμους σε έναν, εξυπηρετούν την υποψηφιότητα ενός και μόνου προσώπου από το πολιτικό προσωπικό του νομού, το οποίο σήμερα ιδιωτεύει και είναι σίγουρο ότι δεν θα περάσουν.
No comments:
Post a Comment